Λευκαδα air festival 23,24/08/2008

Ο καιρός δεν μας έκανε το χατίρι... Πολύ καλός καιρός για μπάνιο, αλλά όχι για πτήση με δυναμικό στην πλαγιά της παραλίας του Καθίσματος. Σκύρων και Poseidon έπεσαν παταγοδώς έξω στην πρόβλεψη της έντασης και διεύθυνσης του ανέμου, στην οποία ελπίζαμε... Έτσι περισσότερο ευχαριστημένος ήταν ο "άμαχος" πληθυσμός, αφού σπάνια η παραλία δεν έχει κύμα!!!

Ωστόσο φροντίσαμε και περάσαμε όλοι καλά, ξαπλωμένοι στις ξαπλώστρες κοντά στην επιβλητική τέντα της Red Bull και ξεδιψώντας με τα free ποτά της, παρατηρώντας ταυτόχρονα τους "ηρωικούς" λόγω ζέστης πιλότους, να προσπαθούν για τον τριγωνικό στόχο!

You've got one incoming "Apo" :

Δεν είχα κουράγιο να πετάξω με τέτοιες συνθήκες, αλλά δεν είχα στη συλλογή μου βίντεο από αέρος στο Κάθισμα, οπότε καβάλα στο αγροτικό για την απογείωση... Αφού περίμενα πολύ κόσμο να απογειωθεί πριν από εμένα, έστησα το αλεξίπτωτο. Αλλά το φορτηγάκι πρόλαβε να ξανανέβει με νέα "φουρνιά" πιλότων και βιάστηκα για να απογειωθώ. Ως γνωστόν η βιασύνη είναι ο χειρότερος σύμβουλος στο parapente και το λάθος συνέβει όταν γυρνώντας προς το πανί και χιάζοντας τους ιμάντες, ξεκούμπωσε το δεξί φρένο και "έπεσε" κάτω. Πήρα στα χέρια μου τα φρένα εν γνώση μου ότι μπορεί να υπάρχει λάθος.
Έτσι ενώ το φούσκωμα ήταν τέλειο, στη στροφή του σώματος για τρέξιμο, ήμουν αναγκασμένος να αφήσω το δεξί φρένο καθώς πέρναγε πίσω από τους ιμάντες και έβγαινε μπροστά από τον αριστερό ιμάντα... Μέχρι να το ξαναπιάσω, δυστυχώς το χρειάστηκα και έτσι η πτέρυγα έφυγε προς τα αριστερά, ευτυχώς ελάχιστα μέσα στα πουρνάρια οπότε το ξεσκαλώσαμε γρήγορα. Από 'κει και κάτω "μιλάει" το βίντεο :

Μετά γρήγορο μάζεμα και βουτιά στη θάλασσα για ταχεία μείωση της θερμοκρασίας του σώματος...

Επειδή αργότερα έβαλε λίγο αέρα αλλά όχι αρκετό για δυναμικό, αποφάσισα να πάω στα Πευκούλια μήπως εκεί ήταν καλύτερα. Στάθηκα στο χείλος του γκρεμού και ο αέρας όπως ανέβαινε ήταν ικανοποιητικότατος. Αλλά δεν έβλεπα στην πλαγιά αντίστοιχα σημάδια αέρα από τα πεύκα. Προβληματιζόμουν, μέχρι που ένας γλάρος πέρασε 30-40 μέτρα πιο έξω προς νότια με ακίνητα φτερά. Απογείωση με σχετική ευκολία και τέτοιο "φύτεμα" δεν έχω ξαναπάθει!!!

Αφού σήκωσα τα πόδια για να μην βρει το κάθισμα στην κορυφή από το εγγύς πεύκο, άρχισα να κατεβαίνω με 3:1 χωρίς κόντρα αέρα και χωρίς ελπίδα! Ευτυχώς το πανί είχε συνέχεια πίεση αλλά ήταν συνέχεια σε καθοδικό! Το μόνο ανοδικό έκανε εφικτή την απογείωση. Έτσι πάτωσα στην παραλία στη βάση του γκρεμού και το περπάτημα ήταν πολύ...! Ανμπελίβαμπλ! Ακόμα δεν έχω ξεκαθαρίσει αν το υπήνεμο ήταν από ΒΔ που έκανε αργό ρότορα μπροστά μου ή από Νότιο αέρα :

Το βράδυ μαζεύτηκε ακόμα περισσότερος κόσμος και το funky συγκρότημα στο cafe Libre ήταν γενικά ομολογουμένως πολύ καλό. Κατά τις 12:30, το πάρτυ συνεχίστηκε στην παραλία και κατά τις 02:30 ήρθε η ώρα για ύπνο...

Την Κυριακή, αρκετοί πιλότοι ανέβηκαν στην απογείωση της Εξάνθειας, αλλά προτίμησα να μείνω για μπάνιο. Ο Ιωακείμ, φτάνοντας πάνω από την παραλία με αναμμένο καπνογόνο κόκκινου χρώματος, επιδόθηκε σε acro ελιγμούς ζωντανεύοντας τους θεατές τις παραλίας. Κρίμα που το ύψος ήταν λίγο και έτσι δεν κράτησαν πολύ :

Αργότερα το απογευματάκι έβαλε λίγο αέρα και το δυναμικό ήταν εφικτό στην πλαγιά με 4-5 αλεξίπτωτα να βολτάρουν ταυτόχρονα...

Κατά τις 16:00 έγινε η απονομή για τον fun αγώνα προσγείωσης και σιγά σιγά, αρχίσαμε να πέρνουμε το δρόμο της επιστροφής. Ανανεώνουμε το ραντεβού για του χρόνου, περιμένοντας με προσμονή τον αγώνα στον Εμπεσό 5, 6 και 7 Σεπτεμβρίου!...