ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΜΠΕΣΟΥ 5,6,7/09/2008

Φύγαμε από τον Εμπεσό με την Ερμιόνη για να επιστρέψουμε στην Αθήνα, μετά τις 20:00 το απόγευμα της Κυριακής. Αλλά η πτητική και όχι μόνο, εκτόνωσή μας ήταν τέτοια, που το ταξίδι ήταν ξεκούραστο... Την ίδια μέρα είχα ανέβει στα 2.769 μέτρα ύψος και είχα εισπνεύσει βαθιά, δροσερό και καθαρό αέρα σε διαυγή, κρυστάλλινο, γαλάζιο ουρανό. Τα χρώματα και το φως του ήλιου, είναι διαφορετικά εκεί πάνω... Θυμίζει κάτι από βαθειές καταδύσεις στη θάλασσα...

Ένα εξαιρετικό πτητικά τριήμερο, που όλοι πέταξαν καλά και ευχαριστήθηκαν! Αλλά ας πάρω τα πράγματα με τη σειρά.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ. Στην απογείωση της Καλάνας, καμμιά 30αριά πιλότοι της Α' κατηγορίας και 3 της Β' - που για το λόγο αυτό δεν έγινε αγώνας την Παρασκευή - περιμένουν τις συνθήκες να ενισχυθούν, για να ξεκινήσουν για το task των 74 χιλιομέτρων. Η καιρική πρόβλεψη, η οποία ήταν πολύ ακριβής και τις 3 ημέρες, μιλούσε για Δυτικούς ανέμους σε όλα σχεδόν τα ύψη με ένταση έως 15 km/h. Ότι καλύτερο δηλαδή καθώς οι πλαγιές των βουνών του ορεινού Βάλτου, έχουν αντίστοιχο προσανατολισμό.

Καθώς δεν θα πετούσε σήμερα η Β', προθυμοποιούμαι για "λαγός" και μετά τον Αντώνη, Γιώργο και Δημήτρη, απογειώνομαι και εγώ μαζί με τους άλλους no borders γύρω στις 13:30. Κρατηθήκαμε λίγο με τον Μήτσο στον νότιο βράχο της απογείωσης (κλασσικά) και υποχρεωτικά πήραμε το δρόμο για την προσγείωση...

Μόλις πάτησα το πόδι μου κάτω, ακούω στον ασύρματο "το παράθυρο ανοίγει...". Φτού ρε Γ$@&**%@@ ..! Τραβάω λίγο βίντεο από τους πρώτους πιλότους που αρχίζουν να απογειώνονται πηγαίνοντας μόνο επάνω και καθώς το ground team Ερμιόνη μόλις έφτασε, φορτώνουμε αλεξίπτωτα με τον Παπαδάκη στο αμάξι και βουρ πάλι για την απογείωση...

Τώρα στην απογείωση έχει σταθερά αέρα κοντά στα 20 km/h που παίζει από Δ ως λίγο ΝΔ. Απογείωση εύκολη με τη βοήθεια του Αιόλου και φυσικά καμία περίπτωση για "πάτωμα"... Οι πιλότοι της Α' έχουν απομακρυνθεί πολύ, αλλά με το Δημήτρη κυκλώνουμε ως την κορυφή της Καλάνας φτάνοντας στα 1.600 μέτρα και περνάμε τη χαράδρα που τη χωρίζει από το Μιτσέλι. Με απώλεια κατά το πέρασμα μόνο 400 μέτρων ύψους χάρις στον Δ άνεμο, νέο κύκλωμα στην αμμώδη σάρα, κορυφογραμμή, 1.500 μέτρα και κάπου εκεί χαθήκαμε. Εγώ επέλεξα να περάσω την κορυφή του Μιτσελίου από την πλευρά της κοιλάδας με ύψος 1.800 μέτρα, δηλαδή πάνω από αυτή για πρώτη φορά! Χάρις στον δυτικό αέρα, το τεράστιο κοίλωμα της πλαγιάς κάτω από την κορυφή με τον ΝΔ του προσανατολισμό, δεν λειτουργούσε ως υπήνεμο σήμερα!

Χωρίς προσπάθεια, τραβώντας απλώς ευθεία παράλληλα με την πλαγιά, διατηρούσα το ύψος των 1.800 μέτρων, χαζεύοντας χαρούμενα τις εικόνες γύρω μου, ώσπου στη μέση περίπου της απόστασης μεταξύ κορυφής Μιτσελίου και χαράδρας πριν τη κορυφή της Χελώνας, "τσίμπησα" ένα θερμικό για να πάρω ύψος για το πέρασμα. Με 6 στροφούλες κέρδισα καμμιά 300αριά μέτρα ύψος και αναριχήθηκα στα 2.100 μέτρα.

Κατά το πέρασμα, είχε μέτρια κόντρα αέρα και από 1.700 μέτρα στο χείλος της χαράδρας έφτασα κοντά στη Χελώνα με 1.400 περίπου μέτρα ύψος. Εκεί συνάντησα 4-5 ακόμα πιλότους της Α' να κερδίζουν ύψος κολλημένοι στην πλαγιά, αλλά προτίμησα να μείνω ανοιχτά αφού επαρκής άνοδος υπήρχε. Με λίγες στροφές ανέβηκα πάλι στα 2.000 μέτρα και πήρα το δρόμο της επιστροφής. Παραδόξως(?!) το πέρασμα της χαράδρας είχε πάλι λίγη κόντρα, αλλά έφτασα απέναντι με το ίδιο ύψος που είχα στο "πήγαινε". Η επιστροφή απλή και εύκολη, παρόμοια όπως ήρθα. Δεν σταμάτησα πουθενά για κύκλωμα μολονότι ευκαιρείες υπήρχαν, περνώντας κάτω από την κορυφή του Μιτσελίου με 1.500 μέτρα ύψος και συνεχίζοντας έτσι μέχρι την βόρια πλαγιά της Καλάνας που την "'έπιασα" με 1.100 μέτρα ύψος, δηλαδή 400 μέτρα πάνω από την απογείωση.

Βγήκα στους πρόποδες της πλαγιάς όπου κρατιόταν η Ελένη χορεύοντας με τις θερμικές φούσκες. Από κοντά της για κανά πεντάλεπτο, παρατηρούσα την πίεση του πανιού της μέσα στις φούσκες. Όπως ανέβαινε απότομα επιβραδύνοντας, νόμιζα μερικές στιγμές ότι έρχεται προς τα πίσω!

Προσγείωση με τον σχετικό θερμικό χορό και ενθουσιώδεις συζητήσεις με τους λοιπούς προσγειωμένους. Η μακρύτερη πτήση μου ως σήμερα, περίπου 27 χιλιόμετρα και 01:30 ώρα στον αέρα!

Αγωνιστικά η μέρα θα ολοκληρωθεί με τα 2/3 των πιλότων να ολοκληρώνουν το task των 74 χιλιομέτρων που αποτελεί ρεκόρ ως προς τον αριθμό των πιλότων.

Αργότερα απογοητεύθηκα πολύ όταν είδα ότι το βίντεο που τράβηξα με την κάμερα στο κράνος ήταν για πέταμα... Κατά λάθος είχα πατήσει το zoom και το οπτικό πεδίο ήταν υπερβολικά στενό και έτσι με πολύ "κούνημα". Sorry Chris, no video! Αλλά το ξεπέρασα γρήγορα...!