flying spirit

THE WATERBOYS -THE RETURN OF THE PAN

 

Το Παρόν, η στιγμή που ζεις τώρα... Είναι πύλη για την αιωνιότητα και τη ζωή... Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από το αιώνιο Παρόν και η Ζωή υπήρχε πάντα και για πάντα θα υπάρχει στο Παρόν. Τώρα, αυτή τη στιγμή... Αυτή και μόνο τη στιγμή ζεις, αναπνέεις, η καρδιά σου χτυπάει, ακούς ήχους, βλέπεις τον περιβάλλον χώρο, αισθάνεσαι... Το αύριο δεν υπάρχει, ούτε το χθες, μόνο το Τώρα, αυτή η στιγμή...

Η ψευδαίσθηση του χρόνου δεν σε αφήνει όμως να το αντιληφθείς. Όλο σου το Είναι βρίσκεται στο παρόν, όμως το μυαλό σου και επομένως και εσύ, δεν βρίσκεται εδώ αυτή τη στιγμή... Το "μυαλό" σου βρίσκεται στις κρίσεις σου για αυτή τη στιγμή... Αυτή η στιγμή είναι για 'σένα, απλώς ένα σκαλοπάτι για μια μελλοντική στιγμή. Δεν έχει κατά την κρίση σου άλλη αξία για 'σένα, παρ'εκτός για αυτό που κάνεις αυτή τη στιγμή, ώστε να επιτύχεις αυτό που θέλεις κάποια στιγμή στο μέλλον. Έτσι κάθε στιγμή γίνεται το μέσο για κάποια επόμενη στιγμή και η στιγνή ποτέ δεν "πιάνεται", ποτέ δεν βιώνεται... Ακόμα και όταν έρθει η μελλοντική στιγμή στην οποία στόχευες και αποσκοπούσες, πάλι το μυαλό θα ξεκινήσει τα σχέδιά του για κάποια μελλοντική στιγμή... (Έχεις προσέξει ότι τα όνειρά σου για το μέλλον, σε "φτιάχνουν" πιο πολύ, απ'ότι όταν ζεις την "ονειρεμένη στιγμή"? Γιατί...?)

The KLF - 3AM Eternal

Αυτό δεν συμβαίνει τυχαία... Η "γνώση του καλού" την οποία έμαθες και σε έμαθαν να εμπιστεύεσαι, άμεσα συνδεδεμένη με την προστασία και ικανοποίηση των αναγκών του "ευάλλωτου" Εγώ, βασιλεύει στον ουρανό του μυαλού σου.

Το Εγώ - το μέρος δηλαδή εκείνο του ψυχικού οργάνου που εκ'φύσεως υπάρχει και κανείς δεν μπορεί να του προσάψει τίποτε κακό γιατί ακριβώς επιτελεί μια φυσική λειτουργία και υπάρχει εκ'φύσεως όπως και η καρδιά - υπάρχει και ενδιαφέρεται για την προστασία του σώματος και την κάλυψη των βιολογικών του αναγκών. Με βάση τα πανίσχυρα ένστικτα της επιβίωσης και αναπαραγωγής (libido), επιτελεί την μόνη λειτουργία για την οποία υπάρχει και έχει δημιουργηθεί : την μέριμνα για τις υλικές - βιολογικές σωματικές ανάγκες. Λαμβάνει πληροφορίες πείνας, δίψας, σωματικού πόνου και κινητοποιεί τις απαραίτητες αντιδράσεις και συμπεριφορές για την ικανοποίηση των αναγκών ή την προφύλαξη από βλάβη. Πολλές δε αντιδράσεις είναι αντανακλαστικές μετά την λήψη της πληροφορίας, όπως η αντανακλαστική απόσυρση ενός μέλους του σώματος από ένα επώδυνο ερέθισμα.

Σε ψυχολογικό επίπεδο, για να επιτύχει την επιθυμητή συμπεριφορά, κινητοποιεί το συναίσθημα του φόβου. Σε μια κατάσταση απειλητική για το σώμα, μέσω του συναισθήματος του φόβου, κινητοποιεί την αντίδραση "πάλης ή φυγής" ("fight or fly") - ή θα δώσεις μάχη ή θα τρέξεις να διαφύγεις προκειμένου να σωθείς (το πρώτο το κάνουν τα αρπακτικά, το 2ο τα φυτοφάγα ζώα). Επίσης έχει την ικανότητα μνήμης και επομένως μάθησης, ώστε από σωματικές εμπειρίες του παρελθόντος να κινητοποιεί έγκαιρα, γρήγορα και ει δυνατόν αυτοματοποιημένα, αντιδράσεις σε παρόμοια ερεθίσματα στο μέλλον με σκοπό την αποτελεσματικότερη προστασία του σώματος. Το Εγώ, ένας σημαντικός και απαραίτητος μηχανισμός. Τι κακό μπορείς να πεις για έναν τέτοιο "φύλακα άγγελο"? Πραγματικά τίποτα, μόνο ευγνωμοσύνη.

Και τότε, ήρθε το φίδι... Σφύριξε λάγνα στους πρωτόπλαστους και τους είπε με πονηριά : "Η θάλασσα της Ζωής και Ύπαρξης, σε στηρίζει και σε τροφοδοτεί. Και περνάς τώρα μια χαρά. Πως το ξέρεις ότι θα συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον? Αν υπάρχει έστω και μια πιθανότητα να σε εγκαταλείψει κάποια στιγμή στο μέλλον, είσαι διατεθειμένος να το διακινδυνεύσεις? Θα ήσουν τόσο ανόητος, ώστε να μην διασφαλιστείς και από αυτή την πιθανότητα? Δεν θα ήταν καλύτερα να έχεις εσύ τον έλεγχο της μοίρας σου? Τον έλεγχο της ύπαρξής σου? Τον έλεγχο της Ζωής (σου)? Πως? Μα πολύ απλά. Με την γνώση. Με την γνώση πως να το κάνεις... Γιατί νομίζεις ότι σε "προειδοποίησε" για αυτό και μόνο? Δεν θέλει να αποκτήσεις την γνώση για το ποιό είναι το καλό και το κακό. Δεν θέλει να γνωρίζεις το καλό σου... "

Βέβαια υπήρξε και ο αντίλογος, πριν 2000 χρόνια, αλλά κανένας δεν πείστηκε... : "Αν εσείς που είστε ατελείς μπορείτε να ξεχωρίσετε και να δώσετε ψωμί στα παιδιά σας αντί για σκορπιό, δεν μπορεί να το κάνει, Αυτό που σας γέννησε?"

Και εκεί την πάτησαν. Και την πατάς και εσύ το ίδιο κάθε μέρα που ξυπνάς το πρωί. Κάθε πρωί, το φίδι σε πείθει ξανά και ξανά... Νομίζεις ότι είναι μύθος, ότι είναι ψέμα...? Το μόνο ψέμα είναι ότι υπάρχει ένα φίδι μέσα στο κρανίο σου...

The Rolling stones - Anybody seen my baby

Για να πούμε τα πράγματα σωστότερα, ο άνθρωπος δεν σταμάτησε να εμπιστεύεται την πηγή της Ύπαρξης, αλλά σταμάτησε να εμπιστεύεται απόλυτα την πηγή της Ύπαρξης...

Τώρα έχεις τη γνώση. Έζησες κάποιες εμπειρίες ως τώρα. Έμαθες από αυτές. Σε δίδαξε η ζωή σου. Τώρα ξέρεις τι να κάνεις κάθε φορά. Έγινες σοφότερος, ε?! Τα πράγματα δεν μπορεί να είναι αλλιώς, έτσι δεν είναι?!!!! Τώρα με την γνώση, βασισμένη σε προηγούμενη εμπειρία, μπορείς να κάνεις μια εκτίμηση του τι συμβαίνει ή πρόκειται να συμβεί και αυτή η εκτίμηση και πρόβλεψη είναι αρκετά σωστή για να χρησιμοποιηθεί ως κατευθυντήρια πυξίδα και να εξασφαλίσει την επιβίωση, έτσι δεν είναι?...

Όλη η ουσία του θέματος, είναι ότι από μια απλή έλλειψη πίστης, ο άνθρωπος μετατόπισε το κέντρο λήψης αποφάσεων από την έμπνευση του Φωτός της Ύπαρξής του, στη "γνώση" που συσσώρευε μέσω των εμπειριών του και οι οποίες αναγκαστικά και λόγω του σχεδιασμού λειτουργίας του, ενέπλεκαν τον μηχανισμό του Εγώ. Αυτό δηλαδή που συνέβη ως αποτέλεσμα έλλειψης εμπιστοσύνης, ήταν η χρησιμοποίηση ενός μηχανισμού, του Εγώ, που είχε σχεδιαστεί για αυθόρμητη προστασία του υλικού σώματος μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις κινδύνου και μόνο σε αυτές, ως τον κύριο μηχανισμό λήψης αποφάσεων και διαμόρφωσης της συμπεριφοράς. Σε αυτό δεν φταίει το Εγώ, αλλά η χρήση του για κάτι που δεν έχει σχεδιαστεί...

Η σκέψη ανήκει στις μηχανικές λειτουργίες, όπως το να κουνάς το χέρι πάνω - κάτω και κατευθύνεται συνειδητά προς επίλυση προβλημάτων. Είναι τόσο μηχανική λειτουργία, όσο το να παίρνεις με το χέρι έναν κύβο και να τον βάζεις δίπλα σε μια σφαίρα για να δεις το αποτέλεσμα, μόνο που στη θέση του κύβου και της σφαίρας είναι ο συμβολισμός Α και ο συνειρμός Β.

Ποτέ δεν προοριζόταν για να καθορίζει τους σκοπούς της καρδιάς... Ποτέ δεν προοριζόταν για να καθορίσει πως να ζεις και πως να συμπεριφέρεσαι. Ποτέ δεν προοριζόταν για χρήση ως μέσου αντίληψης και κατανόησης της πραγματικότητας. Η αντίληψη υπάρχει από μόνη της. Χρησιμοποιεί τις αισθήσεις για να προσλάβει και την καρδιά για να βιώσει και να καταλάβει... Ο γλάρος μπορεί και αντιλαμβάνεται όσα του είναι απαραίτητα, χωρίς να μπορεί να σκέφτεται, απλά γιατί η αντίληψη δεν προϋποθέτει την σκέψη...

Έτσι αυτό το πρότυπο ανθρώπινης λειτουργίας, που χρησιμοποιεί το Εγώ για να κατευθυνθεί στη ζωή, έχει και τις συνέπειές του. Τις συνέπεις της χρήσης ενός μηχανισμού με λάθος τρόπο, για το οποίο είχε υπάρξει προειδοποίηση από την ίδια τη Ζωή...αλλά μπορεί να είναι και μύθος... Με την επιλογή να κατευθύνεις τη ζωή σου με βάση τη "γνώση του καλού", δηλαδή με βάση τη γνώση του Εγώ, ανοίγεις την πόρτα της επίγνωσής σου σε αυτό και μόνο που ξέρει να κάνει το Εγώ. Δηλαδή να χρησιμοποιεί τον φόβο για να σε προφυλάξει, πλέον σε πνευματικό - ψυχολογικό επίπεδο. Ο "φόβος" γίνεται το κέντρο και η σκέψη αναλαμβάνει να "ερμηνεύσει" την διαταραγμένη πλέον αντίληψη της πραγματικότητας. (Η αντίληψη πλέει πάνω στα νερά της καρδιάς όπως το κανό πάνω στα κύματα).

Έτσι εγκαθιστάται ένας αναπόδραστος κύκλος και η ψευδαίσθηση εδραιώνεται. Η "λογική" των σκέψεων βασίζεται πλέον στο αρχέγονο ένστικτο της επιβίωσης του Εγώ και όχι στον Λόγο. Η λογική του Εγώ πλέον σε κατευθύνει - όχι για να σου πει "το σώμα σου διψάει, πιές νερό" - αλλά αφού την ενθρόνισες στην καρδιά σου και μέσα από τους γλωσσολογικούς συνειρμούς και τη δύναμη των συμβόλων, για το τι να κάνεις στη ζωή σου...

"Πρέπει να βρεις μια καλή δουλειά" (να μην πεινάσεις), "Πρέπει να είσαι δυνατός και ισχυρός" (μην πάθει κακό το σώμα σου). Και ένα ολόκληρο σύστημα πεποιθήσεων, αυθαίρετων ορισμών και παραδοχών και κοσμοθεώρησης που στον πυρήνα του βρίσκεται το ένστικτο επιβίωσης ενεργοποιημένο συνεχώς από το Εγώ, αφού έτσι επέλεξες... Και μαζί με αυτό και ενεργοποιημένος από αυτό, ένας αόριστος υποβόσκων φόβος, μια ήπια ανασφάλεια που οι φιλόσοφοι ονόμασαν υπαρξιακό άγχος... Ο οποίος με τη σειρά του "δικαιολογεί" την λήψη μέτρων προστασίας από πλευράς Εγώ. Δικαιολογεί όλη αυτή την ανησυχία του μυαλού με τον ασταμάτητο και κουραστικό λογισμό. Τον "συλλογισμό της ατομικής μέριμνας" του Εγώ. Η "λογική" είναι πολύ πειστική ("δεν μπορεί να γίνει και αλλιώς") και το κύκλωμα λογικής του Εγώ - φόβος - λογική - φόβος κλείνει, αυτοτροφοδοτείται και γίνεται αναπόδραστο. Παγιδεύοντας στη λογική του και την ψευδαίσθηση...

Θεοδοσία Τσάτσου - Που να'σαι τώρα

Την ψευδαίσθηση μιας συγκεχυμένης και θολής επαπειλλούμενης κατάστασης που στην παρούσα στιγμή δεν υπάρχει αλλά και που δεν σε αφήνει να βιώσεις με όλο το είναι σου. Πρέπει να αποφασίσεις που θέλεις να ζήσεις. Στην πραγματικότητα ή στην Ψευδαίσθηση? Στο μυαλό σου ή στο εδώ και τώρα?

Παραπάνω αναφέρθηκε ότι υπάρχει λόγος που δεν "αφήνεσαι" να βιώσεις το παρόν. Και ήταν ότι για τη λογική του Εγώ, η κάθε στιγμή θα πρέπει να χρησιμοποιείται με στόχο την διασφάλιση του ατόμου. Υπάρχει όμως και άλλος ένας λόγος.

Φοβάσαι να αφεθείς στη στιγμή του παρόντος εγκαταλείποντας εντελώς τους τρόπους με τους οποίους έχεις συνηθίσει να "προστατεύεις" τον εαυτό σου. Φοβάσαι το μυαλό σου να σταματήσει για μια στιγμή να μην το κάνει αυτό. Φοβάσαι να αφεθείς από ΑΥΤΟ που ξέρεις ότι είναι το καλό σου... Μπορεί να σου μοιάζει με τον "θάνατο του Εγώ". Μπορεί να σου φαίνεται ότι θα μείνεις απροστάτευτος. Μπορεί να σου φαίνεται ότι οι άλλοι θα αποκτήσουν τον έλεγχο επάνω σου. Μπορεί να φαίνεται ότι εγκαταλείπεις όλη τη δύναμή σου. Μπορεί να μοιάζει σα να γκρεμίζονται όλα σε όσα στηρίζεσαι. Μπορεί να φαίνεται σαν να πρόκειται να τρελαθείς...

Και είναι "αλήθεια". Γιατί αν εγκαταλείψεις τη "λογική", αυτό δεν είναι τρέλα? Να αφήσεις όλα αυτά που "ξέρεις" και να μείνεις "γυμνός", δεν είναι τρέλα? "Να αφήσεις το κλαρί από το οποίο κρεμιέσαι στον γκρεμό, απλώς για την υπόσχεση ότι δεν θα πέσεις", δεν είναι τρέλα?

Seal - Crazy

Όλα είναι θέμα εμπιστοσύνης, πίστης. Η πίστη αναστέλλει την "λογική" που εμποδίζει τα "θαύματα" να συμβούν. Μην το μπερδεύεις με την πίστη ενός ναρκομανούς ότι μπορεί να πετάξει και πηδάει από το μπαλκόνι! Τώρα εμπιστεύεσαι τη λογική του Εγώ...

Πίστεψέ το και θα το δεις... Κοίτα αυτή την εικόνα :

Προς τα που περιστρέφεται η κοπέλα? Αριστερά ή δεξιά (ωρολογιακά)? Τώρα κλείσε τα μάτια σου και φαντάσου την να περιστρέφεται ανάποδα απ'ότι πριν. Φαντάσου την για αρκετές στροφές, μέχρι να αισθανθείς "άνετα" με αυτή την εικόνα, να το "πιστέψεις". Και μετά άνοιξε τα μάτια. Τώρα περιστρέφεται όπως το "πίστεψες", όπως το αναμένεις. Αν όχι, τότε μολονότι την φαντάστηκες να περιστρέφεται ανάποδα, "δεν πίστεψες" ότι θα συμβεί όταν ανοίξεις τα μάτια. Και αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό το μικρό "θαύμα" να συμβεί, σου λείπεται πολύ πίστη... Τα μάτια βλέπουν αυτό που "περιμένουν" να δουν! Και όταν υπάρχει η γνώση για το "πως έχουν τα πράγματα", τα μάτια θα δουν αυτήν, γιατί αυτό είναι το λογικό και αναμενόμενο...

Άλλο ένα παράδειγμα, ότι τα μάτια "βλέπουν" αυτό που "περιμένουν" να δουν βασιζόμενα στη "γνώση" της εμπειρίας...

Οι κύλινδροι ανεβοκατεβαίνουν εντελώς κατακόρυφα στην πραγματικότητα! Αλλά αντιλαμβάνεσαι άλλα...

Πριν 2000 χρόνια ειπώθηκε : "Αυτά τα λέω για όσους έχουν μάτια για να βλέπουν και αυτιά για να ακούν". ... και όχι για να ερμηνεύουν αυτά που βλέπουν και αυτά που ακούν... Οι υπόλοιποι, δεν κατάλαβαν τίποτα...

Αν έφτασες μέχρι εδώ, μπορεί να θες να συνεχίσεις... Με δική σου ευθύνη και είναι μια ευθύνη που και να μην θέλεις, την έχεις... Την ευθύνη της δικιάς σου Ζωής...